امام در خطبه خود در ظهر عاشورا
که عده بسیار زیادی با شمشیرهای آخته برای ریختن خون پاک‌ترین انسان‌ها گرد
آمده‌اند و امام(ع) هنگام خطبه خواندن آنان را موعظه و نصیحت میکند و بی‌ارزشی
دنیا و ارزشمندی آخرت را به آنان یادآور می‌شود: «عبادالله اتقوا الله و کونوا من
الدنیا علی حذر فان الدنیا لو بقیت لاحد و بقی علیها احد لکانت الانبیاء احق
بالبقاء و اولی بالرضاء و ارضی بالقضاءء...؛ بندگان خدا! از خدا بترسید و از دنیا
دور باشید که اگر دنیا برای کسی باقی بود و بر روی دنیا کسی زنده می‌ماند، انبیاء
شایسته‌ترین‌‌ها بودند و نماندند...».
یکی از آیه‌های قرآن که به طور کامل در حرکت و کلمات حضرت سیدالشهداء متجلی شده، آیه شریفه «رِجَالٌ لَّا تُلْهِیهِمْ تِجَارَةٌ وَلَا بَیْعٌ عَن ذِکْرِ اللَّهِ وَإِقَامِ الصَّلَاةِ وَإِیتَاء الزَّکَاةِ ؛ مردانى که نه تجارت و نه داد و ستدى آنان را از یاد خدا و برپا داشتن نماز و دادن زکات به خود مشغول نمىدارد»(نور/37) است و عالی‌ترین مشغله‌ای که ممکن است انسان را مشغول کند، خطر جانی است که حتی این امر نیز اباعبدالله را از یاد خدا و اقامه نماز بازنمی‌دارد تا آنجا که حتی به خاطر این اقامه برپایی نماز دو نفر از یاران ایشان به شهادت می‌رسند.
